10 must αξιοθέατα στην Αθήνα - 3 ημέρες πολιτισμός

Για πάνω από 2000 χρόνια ένα ναυάγιο βρίσκεται στην ακτή του ελληνικού νησιού των Αντικυθήρων και οι κρυμμένοι θησαυροί του διαβρώνονται σιγά σιγά από τη Μεσόγειο. Δεν ήταν μέχρι το 1900 όταν οι σφουγγαράδες βρήκαν τυχαία το εύρημα αυτό μαζί με μία περίπλοκη συσκευή αξιοσημείωτης μηχανικής – αν και οι δύτες δεν είχαν ιδέα πόσο πραγματικά αξιοσημείωτη ήταν εκείνη τη στιγμή. Η συσκευή έμεινε σε μουσείο για πενήντα χρόνια πριν οι ιστορικοί αρχίσουν να την εξετάζουν σοβαρά.

Πριν από το 2012, η οδός Πιττάκη  ήταν ένα βιομηχανικό σοκάκι που οι πεζοί απέφευγαν με κάθε κόστος. Αν και του Ψυρρή είναι μια ζωντανή γειτονιά, οι δρόμοι που περιβάλλουν την οδό Πιττάκη είναι γεμάτοι κυρίως με αποθήκες και βιομηχανικούς χώρους. Το σοκάκι αυτό αναφέρεται ενίοτε ως δημόσια τουαλέτα. Όλα αυτά άλλαξαν όταν ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Imagine the city και το δημιουργικό στούντιο φωτισμού Beforelight συνεργάστηκαν για να αλλάξουν την οδό Πιττάκη. Προκειμένου να επαναφέρουν την κυκλοφορία των πεζών στη γειτονιά, συγκέντρωσαν αχρησιμοποίητα φωτιστικά από όλη την Αθήνα για να ρίξουν φως στις σκιές του μικρού αυτού δρόμου. Οι Αθηναίοι προσέφεραν εθελοντικά φωτιστικά όλων των ειδών, τα οποία με την ποικιλία τους αντανακλούσαν την πολυπολιτισμική ταυτότητα της πόλης.

Οι περισσότεροι αρχαιολογικοί χώροι στην Αθήνα είναι παλιοί ναοί, αλλά αυτή η αρχαία κατασκευή είχε έναν επιστημονικό σκοπό. Όταν κατασκευάστηκε στα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ., ο Πύργος των Αέρηδων περιελάμβανε ηλιακό ωρολόγιο, μια κλεψύδρα (ρολόι νερού) και έναν ανεμοδείκτη, γεγονός που την καθιστά τον πρώτο μετεωρολογικό σταθμό στον κόσμο. Η οκταγωνική κατασκευή κατασκευάστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από πεντελικό μάρμαρο, το ίδιο είδος που χρησιμοποιήθηκε για τον Παρθενώνα, το οποίο είναι σπάνιο να βρεθεί σε άλλες κατασκευές εκτός των ναών. Χτισμένο για να μετράει το χρόνο, είναι επίσης γνωστό ως ρολόι.

Ένα από τα πιο εκπληκτικά δείγματα μηχανικής  της Ρωμαϊκής Αθήνας βρίσκεται τώρα κάτω από ένα σύγχρονο υπαίθριο κινηματογράφο. Οι θαυμαστές της οθόνης μπορούν να συγκεντρωθούν κάτω από τον νυχτερινό αέρα για να παρακολουθήσουν τις αγαπημένες τους ταινίες, όλοι ενώ κάθονται  πάνω σε μια δεξαμενή σχεδόν 2.000 ετών. Λόγω των αυξανόμενων υδάτινων αναγκών της Αθήνας τον 2ο αιώνα μ.Χ., ο αυτοκράτορας Αδριανός διέταξε την κατασκευή ενός έργου για την αύξηση του νερού της πόλης. Άρχισε έτσι το 125 η κατασκευή ενός υδραγωγείου που ξεκινούσε από το βουνό της Πάρνηθας και επεκτάθηκε για παραπάνω από 15 χιλιόμετρα στη βάση του Λυκαβηττού, όπου χτίστηκε μια δεξαμενή.

Κινούμενο από το κατώτερο σημείο στο Κολωνάκι μέχρι το ανώτερο σημείο της κορυφής του Λυκαβηττού, το τελεφερίκ του Λυκαβηττού μεταφέρει τους επιβάτες σε ένα υπόγειο ταξίδι 200 μέτρων μέχρι την ψηλότερη κορυφή της κεντρικής Αθήνας. Το βουνό Λυκαβηττός βρίσκεται 270 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Το 1960 άρχισε η κατασκευή ενός  τελεφερίκ που θα οδηγούσε τους επισκέπτες στην κορυφή του βουνού. Μετά από πολύ σκάψιμο και ρυμούλκηση, το τελεφερίκ του Λυκαβηττού εγκαινιάστηκε στις 18 Απριλίου του 1965.

Αυτό το απροσδόκητο μουσείο βρίσκεται στο νοσοκομείο δερματικών και αφροδίσιων νόσων ‘Ανδρέας Συγγρός’ στο κέντρο της Αθήνας. Εδώ, πολλές σειρές παράξενων μοντέλων από κερί που απεικονίζουν δερματικές παθήσεις και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα φυλάσσονται μέσα σε γυάλινες βιτρίνες και εκτίθενται στο κοινό. Το μουσείο περιλαμβάνει περίπου 16.600 κομμάτια, καθιστώντας τη συλλογή του μία από τις μεγαλύτερες αυτού του είδους στον κόσμο. Όλα τα μοντέλα κεριών, τα οποία περιλαμβάνουν πρόσωπα, άκρα και ολόκληρα σώματα, αποτελούν αναπαραγωγή των συμπτωμάτων που παρατηρήθηκαν σε ασθενείς του νοσοκομείου μεταξύ του 1913 και του 1958.

Όταν ο Γερμανικός στρατός εισέβαλε και κατέλαβε την Αθήνα τον Απρίλιο του 1941, άρχισε να θεσπίζει νόμους για τον έλεγχο του τοπικού πληθυσμού. Πολλοί  Έλληνες αντιστάθηκαν σε αυτούς τους νόμους και σύντομα οργανώθηκε το Ελληνικό Κίνημα Αντίστασης, γνωστό ως μία από τις πιο έντονες ομάδες αντίστασης στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν η αντίσταση άρχισε να έχει αντίκτυπο στην κατοχή, οι Γερμανοί ζήτησαν την τιμωρία του. Η ναζιστική κατοχική δύναμη περιλάμβανε την αδίστακτη Γκεστάπο, η οποία κατέλαβε ένα κτίριο στην οδό Μέρλιν 6 στην κεντρική Αθήνα για να λειτουργήσει ως έδρα της. Ο χώρος χρησίμευσε ως το κύριο κέντρο ανακρίσεων της μυστικής αστυνομίας, εξοπλισμένο με θαλάμους βασανιστηρίων και φυλακές. Για όσους  υπήρχε η καχυποψία ότι είναι μέλη της αντίστασης ή που διέπρατταν ατομικές πράξεις αντίστασης, μεταφέρθηκαν σ ‘αυτό το διαβολικό μέρος.

Στο κέντρο της Αθήνας τα αρχαιολογικά ερείπια είναι διασκορπισμένα σε όλη αυτή την αρχαία πόλη. Αλλά υπάρχει μόνο ένα μέρος όπου ένα κατάστημα και η ιστορία, αυτά τα δύο τελείως διαφορετικά αξιοθέατα τέμνονται. Στο υπόγειο ενός καταστήματος στην οδό Σταδίου, τα ερείπια ενός αρχαίου ρωμαϊκού τάφου εκτίθενται για όλους όσους περνούν από εκεί. Ο τάφος χωρίζεται από την εμπορική περιοχή με ένα γυάλινο τοίχο, ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να δουν από πολύ κοντά αυτή την αρχαία κατασκευή. Και ακριβώς μέσα στην μπροστινή πόρτα, το δάπεδο αποτελείται από ενισχυμένο γυαλί ώστε να μπορείτε να δείτε κατευθείαν στο κάτω επίπεδο για μια μοναδική προοπτική των ερειπίων.

Τα ουράνια σύμβολα που καλύπτουν αυτή την περίεργη σφαίρα εξάπτουν τη φαντασία. Και σύμφωνα με κάποιους, αυτό είναι ακριβώς το σημείο όπου πιστεύεται ότι οι αρχαίοι Έλληνες μπορεί να έχουν χρησιμοποιήσει τη σφαίρα σε τελετουργίες μαγείας. Η μεγάλη μαρμάρινη σφαίρα βρέθηκε το 1866 στο Θέατρο του Διονύσου, το οποίο βρίσκεται στους πρόποδες της περίφημης Ακρόπολης. Πιστεύεται ότι αυτή η παράξενη σφαίρα δημιουργήθηκε κάποια στιγμή μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου αιώνα μ.Χ.